Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Չէ, չեմ պատասխանի

Չէ, չեմ պատասխանի
11.07.2017 | 09:32

«Իրատեսի» հեղինակ Սոկրատ Հովսեփյանը հարկ է համարել անդրադառնալ «Կտրականապես համաձայն չեմ Ռուբեն Վարդանյանի հետ» իմ հոդվածին: Ես ժամանակ ու ցանկություն չունեմ արձագանքելու Հովսեփյանի գրվածքին, որովհետև.
ա) մարդը գաղափար անգամ չունի բարեգործություն երևույթից, բայց դատավորի պատմուճան հագած` «դատողություններ» է անում, ինչը հատուկ է ակտիվ դիլետանտներին,
բ) չցանկանալով կամ ի վիճակի չլինելով հասկանալ իմ հոդվածի էությունը, մտադրվել է ինձ ներքաշել անպտուղ քննարկման մեջ, նպատակ ունենալով յուր անձը սեփական աչքում կարևորելու: Թող դա անի այլ կերպ, առանց անունս շոշափելու, ես չեմ պատասխանի:
Կպատասխանեմ միայն մեկ բանի: Հովսեփյանի հետ ես «բարեբախտություն» եմ ունեցել մեկ անգամ, չեմ հիշում երբ, հանդիպելու «Իրատեսի» գլխավոր խմբագրի աշխատասենյակում: Եվ ահա նա գրում է. «Հանդիպման ժամանակ մի անգամ Դադայանին ասացի. «Ո՞Ւմ են պետք այն հայերը, ովքեր իրենց ունեցվածքը շաղ են տվել օտար երկրներում: Նույնիսկ ոչ բարյացակամ արտահայտվեցի Արամյանի, Մանթաշյանի հասցեին, ասելով՝ ո՞ւր է այսօր Արամյանի հիվանդանոցը, ո՞ւմ է պատկանում Մանթաշյանի «Торговый ряд»-ը և էլի շատ ու շատ փաստեր, որոնց դեմ Դադայանը որևէ կոնկրետ խոսք չասաց»:


Հիմա կոնկրետ խոսք կասեմ: 1921 թ. Վրաստանում իշխանության գլուխ անցան բոլշևիկները, որոնք բռնազավթեցին Մանթաշյանցի, Արամյանցի (այդ ազգանունները «ց»-ով են, բայց զահլա չունեմ Հովսեփյանին բացատրելու դրա նշանակությունը) և հարյուրավոր այլ բարերարների ունեցվածքը: Բայց Հովսեփյանին խորհուրդ կտամ այս «գաղտնիքը» յոթ փակի տակ պահել:


Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3685

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ